Deskribapen botaniko xehatua:
Tamaina: 35 metroko altuera arte.
Forma eta egitura: adaburu trinko eta obalatua duen zuhaitz hostogalkorra. Enbor zuzena, azal leuna eta grisaxka duena.
Hostoak: ertz uhindudun obaladak, txandaka jarriak. Berde distiratsua, laranja eta gorrixka udazkenean.
Loreak: Ez oso agerikoak, udaberrian agertzen dira; gizonezkoenak luku globosoetan, emakumezkoenak bakarka edo talde txikietan.
Fruituak: pagadiak, kupula arantzatsu batean dauden fruitu triangeluar txikiak. Udazkenean heltzen dira.
Ezaugarri bereizgarriak: azal leuna eta udazkenean tonalitatea aldatzen duten hostoak.
Habitata eta banaketa Euskadin:
Pagadiak eratzen ditu eremu menditsu eta hezeetan.
Parke natural ugari, hala nola Gorbeia, Urkiola eta Aralar.
Loratze- eta fruitu-garaia:
Loratzea: apirila.
Fruitua: irailetik azarora.
Erabilera tradizionalak eta sendagarriak:
Arotzerian eta altzarigintzan erabilitako zura.
Pago-ikatza erabili ohi da.
Eskualde batzuetan txigortutako pagadiak, baina gutxi.
Garrantzi kulturala eta historikoa:
Pagadiak elezaharren eszenatokiak eta euskal paisaiaren funtsezko zatia dira.
Lamiei eta beste izaki mitologiko batzuei lotutakoak tokiko kontakizunetan.
Kontserbazio-egoera eta mehatxuak:
Ez dago mehatxu esanguratsurik, nahiz eta klima-aldaketa eta muturreko gertaerak gerta daitezkeen.
Bitxikeriak eta datu gehigarriak:
Pagoen azpiko lurzorua ez da oso egokia beste landare batzuentzat, lurzorua azidotzen duten hostoak pilatzen direlako.
Habitat ezin hobea da zakil beltza eta hainbat perretxiko bezalako espezieentzat.
