Deskribapen botaniko xehatua:
Tamaina: 15 metro arte, nahiz eta txikiagoa izan.
Forma eta egitura: Hazkunde moteleko zuhaitza edo zuhaixka iraunkorra, adaburu zabala eta adar horizontalak dituena.
Orriak: azikula lauak eta zorrotzak, berde ilunak, espiralean jarriak.
Loreak: dioikak; banandutako zuhaitz maskulino eta femeninoak. Lore maskulinoak globularrak dira, eta femeninoak txikiak eta diskretuak.
Fruituak: hazi toxikoak inguratzen dituzten arilo gorri eta haragitsuak. Udazkenean heltzen dira.
Ezaugarri bereizgarriak: Arilo gorriak eta hosto iraunkorrak.
Habitata eta banaketa Euskadin:
Mendialdeak, amildegi ilunak eta baso mistoak.
Urkiola eta Aizkorri eremuetan dago.
Loratze- eta fruitu-garaia:
Loratzea: Neguaren amaiera eta udaberriaren hasiera.
Fruitua: irailetik azarora.
Erabilera tradizionalak eta sendagarriak:
Artisautzan eta tornugintzan erabilitako egur gogor eta gogorra.
Taxina dauka, substantzia toxikoa; hala ere, haginetik taxola ateratzen da, minbiziaren aurkako tratamenduetan erabiltzen dena.
Garrantzi kulturala eta historikoa:
Zuhaitz sakratua euskal mitologian eta Europako beste kultura batzuetan.
Hilezkortasunarekin lotuta dago, eta antzinako hilerri eta elizetan dago.
Kontserbazio-egoera eta mehatxuak:
Espezie babestua, urria eta kaltebera delako.
Mozketa, gehiegizko larratze eta bilketa desegokiagatik mehatxatua.
Bitxikeriak eta datu gehigarriak:
Mila urte baino gehiago bizi daiteke.
Toxikoak izan arren, haziak sakabanatzen dituzten hegaztiek jaten dituzte fruituak.
